[OPINIE] De Koning zei op Prinsjesdag dat onze maatschappij steeds meer gepolariseerd raakt. We staan lijnrecht tegenover elkaar en luisteren niet meer naar elkaars mening.

Precies dit tafereel speelde zich dinsdag af tijdens een raadsvergadering in Maastricht. Raadslid Kitty Nuyts van Liberale Partij Maastricht hield een emotioneel betoog voor maatregelen om de nachtelijke veiligheid van vrouwen te vergroten. Volgens haar betoog is deze onveiligheid vooral te wijten aan asielzoekers. Daar mag je het (deels) mee eens of oneens zijn.

De reactie van sommige wethouders en raadsleden was ondemocratisch en onthutsend: zij liepen weg. Over polarisatie gesproken! In een democratie horen we elkaar aan en geven we onze mening over wat we gehoord hebben. We kunnen het ermee eens zijn, oneens zijn of een gematigde positie innemen. Maar als je geen zinnig tegenargument meer hebt dan loop je gewoon weg en plaats je de ander bij voorbaat in het verdomhoekje. Uitsluiting noemen we dat. Discrimineren is volgens internet  het ongelijk behandelen, achterstellen of uitsluiten van personen op basis van kenmerken die er niet toe doen zoals onder meer levensovertuiging of politieke gezindheid. Daar staat: het zwart op wit.

Weglopen uit een gesprek betekent dat je je beter voelt dan de ander. De mening van die ander hoeft niet gehoord te worden; je sluit iemand uit van deelname aan het debat. Dergelijk gedrag is niet beter dan de discriminatie die we dagelijks in onze maatschappij veroordelen. Iemand uitsluiten is iemand uitsluiten. Ongeacht de manier waarop je het doet. Wat de ander precies denkt, vindt of wilt uitdragen weet je niet, want je loopt immers weg van het gesprek. Je loopt weg omdat het niet wilt aanhoren en jouw denkbeeld boven dat van de ander plaatst.

Heeft mevrouw Nuyts gelijk? Vraag het vooral aan de vrouwen die zich elke dag weer onveilig voelen. Hun antwoorden zullen divers zijn en gekleurd door eigen ervaringen. Wellicht is er een rode draad in deze verhalen die je niet wilt horen. Te pijnlijk en te veraf van jouw ideaalbeeld van onze maatschappij. Gelukkig kun je altijd nog weglopen. Vingers in je oren en het probleem bestaat niet meer. Ronduit laf en schofferend naar alle vrouwen toe die zich dagelijks onveilig voelen op straat in Nederland. In Mariaberg. Waar dan ook.

Vergeet niet: niet iedereen die pijnlijke elementen in onze maatschappij benoemt, is per se iemand die discrimineert of 'tegen een bepaalde groep' is. Ervaringen zijn per definitie gekleurd, maar daarom niet minder waar. Woon je náást een asielzoekerscentrum of juist in een sjieke wijk waar de enige asielzoeker een persoon is die een gerenommeerd chirurg was in zijn thuisland? Gekleurde vooroordelen alom.

Positieve of negatieve ervaringen: beide zijn suggestief en verdienen evenveel respect om gehoord te worden. Wat je ook hebt ervaren, als man, vrouw of non-binair: jouw verhaal mag gehoord worden. Nuance is daarbij belangrijk. Maar nuance is niet mogelijk zonder debat en zonder inhoudelijke argumenten. Iemand niet willen aanhoren is een vorm van shaming: wat jij zegt klopt niet, bestaat niet en kan dus niet jouw ervaring zijn, want ik heb het anders ervaren.

Het minste wat je kunt doen, is elkaar aanhoren. Misschien vind je een gezamenlijk punt van herkenning, of ben je het er simpelweg over eens dat je het met elkaar oneens bent. Dat kan gewoon met respect voor elkaar. Weglopen is per definitie een gebrek aan respect tonen aan je gesprekspartner. Of je het nu eens of oneens bent met mevrouw Nuyts: jij liep weg. dus jij blokkeert het debat en jij sluit uit. Shame on you!

Gelukkig mogen de inwoners van Maastricht in de toekomst weer hun stem uitbrengen en hopelijk nemen ze deze 'ervaring' mee in hun stemkeuze. Daarbij is elke stemkeuze de juiste keuze want: gemaakt op basis van de ervaringen. Als politici het goede voorbeeld niet kunnen geven, verwacht het dan zeker niet van de burger. Shame on you twice.

Dat is mijn mening. Bevalt het je niet. Sluit mij maar uit. Tenzij je het gesprek aandurft. Waarschuwing: ik verander niet per se van mening, maar sta open voor sterke inhoudelijke argumenten. Ik ben tegelijkertijd bevooroordeeld vanwege mijn persoonlijke ervaringen. Maar jij waarschijnlijk ook. Maar bovenal: democratie, respect en het debat staan bij mij bovenaan. Bij jou ook?

Sha'ar